1

Bağırışlar, ayak sesleri, hızla nefes alıp-vermeler.

Gözümü açtığımda babam sigara yakmış, gazete okuyor.

Uyandın mı? Hadi kalk bakalım, oyun oynamak yok artık. Benimle işe geleceksin, diyor.

 

2

Hava aymamış, güneş doğmamış.

mayan zifiri karanlık.

Ferit kapıda, yanında babası.

Ne araba geçer, ne hayvan, diyor babam.

Ekmeğini bölüp, yarısını bana veriyor. Yolda yiyoruz.

Bugün erkek olacağız, köyden karı bile seçeriz, diyor Ferit.

 

3

Koku var, kokunun da kokusu. Var, duyuyorum bu kokuyu.

Ferit’e bahsediyorum. Ne kokusu, diyor.

Ölüm kokusu, öldürülmüş, ölen birinin kokusu, diyorum.

Hiç ölü görmedin ki, yalancı, diyor.

Devam ediyoruz, tek bir işçi görene kadar yürüyoruz.

 

4

Boğazım tahriş oluyor, kara tükürük atıyorum. Ne çabuk alışıyorum?

Hadi çocuklar, diyor babam, peşine takılıyoruz.

Burası domuzdamı, diye uyarıyor.

Bir işçi, elinde çiçek, suluyor madenin kat mı kat altında.

Ölmez mi? diyorum.

Biz ölmüyorsak o hiç ölmez, diyor.

 

5

Gülüşmeye başlıyoruz, onlar gülüyor, ben gülüyorum, madendeki işçiler gülüyor.

Onlar gülmeye devam ederken ilerliyorum, lambam söndü sönecek. Tıkırtı çıkartıyor.

Gülüşmelerin yerini, Neredesin? alıyor..

Koku gitgide artmaya başlıyor.

Elimle yoklamaya, önümü görmeye çalışıyorum.

Elimin öteki uçta hissettiği bedenler oluyor.

Çığlık atıp,

Gördüm Ferit gördüm! Ölü gördüm işte! diyorum.