DÜĞÜM

 

Zamanların tümünü sana bıraktım

Bana ayırmadığın tüm zamanları!

Henüz açmamışken bahçenin çiçeği

Hangi mevsime yaslanır

An

Düşerse dalından olgunlaşmadan

Ziyan olur

Kaybolur anlam

Aynasıydım yüzünün

Çözülmeyen

Buzdan ormanları vardı

Bir düğümdün

Kanatlarını kıran

Avuçlarımın

Zamanların tümünü sana bıraktım

Uzaktan çalan bir türkü

Gülümser

Uzak kayalıkların ardından

Sarkan melek!

Sen bilmezsin

Güneşin doğduğu yeri

Irmaklardan taşan

Masumiyeti

Ve bilmezdin

Değişmez sandığın şey

İyileşirdi

Ve şimdi bütün zamanlar senin

Yönünü kaybetmiş tüm zamanlar!

Ürkek bir kız çocuğunun ellerinde

Ölgün bir mum

Esince yel

Küfe bulanır ışıklar söner

Kapanmışsa kalbin kulağı