Ücretini ödediği bekliyordu, uzanmıştı yatağa.

Gönlünce yaşayacaktı o anları hiç değilse burada.

Rahattı.

Ama…yatağa bakar bakmaz, bir huzursuzluk hissetti, şaşırdı.

İlk kez mi bakmıştı yoksa bir çift göze istekle.

Kendi heyecanının yansımasını mı görmek istemişti uzun zamandır göremediği?

Ürperdi.

O durduran, soğuk boşluk yine karşısındaydı

Bu kez ücretine saklanmış nefretti.

Başı döndü.

Oysa, son zamanlarda kendisini yalnızca kızdıran, hayal kırıklığı yaratan, o sevgili gözlerdeki boşluk, direnç sandığı şey, belki de umutsuzluk ve acıydı ve bu kadında gördüğü nefreti duymamak için verilen son savaştı.

Anlar gibi oldu birden ve belki ilk kez anlama isteği duydu.

Yatağa özürlü bir bakış attı ve anlayan bir dokunuş sonrası şu kısacık anda oluşan yeni birine yüzünü döndü, yürüdü ağır adımlarla.

Er meydanında savaşa katılmak için.