SARI NEFES
Şiir

SARI NEFES

 

Tütün tarlalarının sarı bir nefesi vardır, bilmezsiniz.

Öyle bir nefes ki;

Tan yerinin kızıllığından,

Tarlaların uçsuz bucaksız sarımtırak yeşiline doğru

Bir örtü misali büsbütün kapanan;

Buğulu, ılık ve nemli…

 

Ve müptelası çoktur, bilmezsiniz,

Sarı tütün sabahları bedbaht bir yeşilin esiridir ki;

Sindi mi üstüne geçip gitmeyen, yanık tütün kokusu gibi.

 

Tütün toplayan kadınlar vardır, bilirsiniz.

Karanlığın kızılını ay gibi selamlayıp,

Eğilir peştemaline ve sarıdan ödünç alırken yeşil yaprakları

 

Öyle kadınlar ki;

Sabahın tatlı seherinde, adeta yapraklara sarılırcasına

Toplamakta iken tütünleri;

Tütün barı ve yapış yapış elleri

Ve koptukça çıt çıt eden yaprakların sesiyle

Bir o yana, bir bu yana

Ahenkle dans edercesine

Öylece süzülürler,

Yitik bir sevdayı uğurlar gibi.

 

Kadınlar ki;

Kızıldan sarıya çalan nefesin müptelalığına,

Ömür boyu süren bir sadakatle…

“Bir kadının kuracağı bütün düşlerin toplamı” neyse?

Ve sorsan söyleyemezler:

Bütün düşlerin şafağı nerede?

 

Çokkk!! uzaktadır, bilmezsiniz.

Bu amansız bir bilmece…

 

Tütün sabahlarının adamları vardır, bilirsiniz.

Sırtında sepeti, elinde küreği.

Sıra sıra tütünlerin bir başından bir sonuna

Tek nefeste varırlar; bir elinde cigara.

Ve adeta sarhoş gecenin aylak müdavimi

 

Ve onlar ki;

Tarlanın en ucundan sonsuzluğa varıp

Ve tütün değil, güneşi sırtlayıp adeta

Sıra sıra tütünlere sarı sarı ışık dağıtmaktadırlar.

 

Hep yorgun, hep çevik, hep suskun, hep mağrur.

 

Adamlar ki;

“Bir düş nasıl kurulur?” diye soranlara

Bir cesura layık en korkak hâlde haykıracaklardır:

Emekle diye!!

 

Bu nasıl bir sevda!

Bu nasıl bir öfke,

Emeğin uzak düşlerine.

 

Nasıldır sarı kızıl sabahın tütünü, nefesi?

Boğuk, kısık ve kuru…

Bilmezsiniz…

 

 

27.11.2025