FERNANDO’NUN AYAK SUYUNA*

 

Geciktirmektense güzel kâğıda

yazıyı

hemen yazmak

çirkin yazıyı

kötü yazıya karşı

çalakalem!

Kalemi çalınca kâğıdın

böğrüne

ses getirmeli

bellenmiş belleğin deriin

boşluğundan.

 

5 Aralık 2008 (Cervejaria- Trindade)

 

KABA KÂĞIT ŞİİR

 

Masa kâğıt örtülerine yazılan

toplansa

atıldıkları yerden

yarı yağlı, yarı okunaklı

okuna-bilen kelimelerden

yeni kelimelerle

yeni yazılar

yazının geri dönüşü-mü

olur?

 

4 Aralık 2008 (Lizbon – Santo Antonio)

 

Kâğıdın hep köşesinedir yazılır

Ortası kirlenmeden, yağlansın için.

Pütürlüyse kâğıdın dokusu

Yağ gibi kaymaz kalem.

Lâkin bir gün

Tertemiz olur masa, kâğıt kalır.

Bir köşesinden tutar yazı

ötekine atlar

bir ötekine

yazı yılışık bir leke gibi her köşesine yayılır.

 

6 Aralık 2008

 

Yazının hep bir yönü olur

yazan bilmez

kendi bilir.

Yazının dümeninden çakan çıkmaz.

yazan olsa olsa suyunda tutturup

bir o yana bir de buna

fazla yalpalamadan

seyr’eder.

 

7 Aralık 2008

 

Okumak yazıya fesat karıştırır.

İşte zihni açar

Düşünce ıvır zıvır, kıpır mıpır

Lâkin yazıyı kirletir.

Oysa yazı olsun için

Bir kirli kâğıt yeter.

Okuru dahi olmasa ne der!

 

8 Aralık 2008

 

Lafın ucu kaçar bazen

kopar gider

koşsan yetişemezsin

uzansan elin yetmez.

Değil ki yazı…

 

8 Aralık 2008 – gecesi

 

…

 

* ( Fernando’nun Ayak Suyuna adlı uzun şiirden parçalar. Lizbon-2008)