TEPE İLE TAKLAK
Şiir

TEPE İLE TAKLAK

 

‘Bak’ dedim, ‘bak böyle gidersek ….’

zaten aklımızın bisikleti de bozuk,

hepten düşeriz, tepe ile taklak,

sonra da adımız çıkar, şaire filan!

 

En iyisi olmayan bisikletimize atlamak,

ve birbirimizin gönlüne tırmanmak!

Orada tepe olmak da taklak olmak da

hatta yardan uçmak da aşka sayılacak!

 

Bu iş tepeden inme olmuyor anlayacağın

tepesine çıkmakla da hiç olmuyor

aşk da bisiklet gibi sivil bir şey

pedal çevirir gibi yar aşkına, üç kere hola!

 

Ne demişti r.g.ö, Bakırköy’ün şair-i azamı

“Aşkımın şiddetinden koptu gönlün freni”

sen sen ol sımsıkı tut elini sevgilinin ama

yar aşkına yardan uçanı da unutma!